De overeenkomst waarbij iemand verplicht is een zaak of een gedeelte daarvan in gebruik te geven aan een ander die daarvoor een tegenprestatie verschuldigd is. Degene die de zaak in gebruik geeft (verhuurt) noemen we de verhuurder. Degene die de zaak in gebruik krijgt noemen we de huurder. Als tegenprestatie betaalt de huurder meestal een geldsom (huurprijs) maar dit is niet vereist. De algemene wettelijke regels inzake huur hebben niet alleen betrekking op de huur en verhuur van onroerend goed, maar ook op roerende zaken zoals auto’s of dvd’s. Voor de huur van woonruimte, middenstands-bedrijfruimte en kantoorruimte gelden naast de algemene bepalingen van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek ook aparte regelingen. Voor de bepalingen in het burgerlijk wetboek zie deze website. Een overeenkomst is (behoudens sommige uitzonderingen, zoals de koop van een woning door een particulier) vormvrij: deze kan ook mondeling worden gesloten. Ook mondelinge afspraken zijn dus rechtsgeldig en afdwingbaar, waarbij moet worden opgemerkt dat het leveren van bewijs van een mondelinge overeenkomst niet altijd eenvoudig is. Zie ook de ‘ precontractuele fase’.